Page 59 - engrdeptมิย66.indd

นิตยสารทหารชาง 59

จะพึงถาม เราผูมิไดกลาวอยางนั้นเชนนี้วา “เพราะมีอะไรเปนปจจัย จึงมีอุปาทานพระเจาขา” ดังนี้
แลวนั่นแหละจึงจะเปนปญหาที่ควรแกความเปนปญหา คําเฉลยที่ควรเฉลยในปญหาขอนั้นยอมมีวา

เพราะมีตัณหาเปนปจจัยจึงมีอุปาทาน ;
เพราะมีอุปาทานเปนปจจัยจึงมีภพ ;
เพราะมีภพเปนปจจัยจึงมีชาติ ;
เพราะมีชาติเปนปจจัย, ชรามรณะ โสกะปริเทวะ ทุกขะโทมนัสอุปายาสทั้งหลาย
จึงเกิดขึ้นครบถวน : ความเกิดขึ้นพรอมแหงกองทุกขทั้งสิ้นนี้ ยอมมีดวยอาการอยางนี้ ผัคคุนะ เพราะ

ความจางคลายดับไปโดยไมเหลือแหงผัสสายตนะทั้ง ๖ นั่นเทียว จึงมีความดับแหงผัสสะ เพราะมี
ความดับแหงผัสสะจึงมีความดับแหงเวทนา เพราะมีความดับแหงเวทนา จึงมีความดับแหงตัณหา
เพราะมีความดับแหงตัณหา จึงมีความดับแหงอุปาทาน เพราะมีความดับแหงอุปาทานจึงมีความดับ
แหงภพ เพราะมีความดับแหงภพ จึงมีความดับแหงชาติ เพราะมีความดับแหงชาตินั่นแล ชรามรณะ
โสกะปริเทวะ ทุกขะโทมนัสอุปายาสทั้งหลายจึงดับสิ้น ความดับลงแหงกองทุกขทั้งสิ้นนี้ยอมมีดวย
อาการอยางนี้ ดังนี้แล นิทาน.สํ. ๑๖/๑๕/๓๒ การที่ทุกขเกิดขึ้นเพราะอาศัยปจจัย

ตอเนื่องกันมาเรียกวา ปฏิจจสมุปบาท ดวยอาการอยางนี้ เพราะสิ่งนี้มี สิ่งนี้จึงมี เพราะความ
เกิดขึ้นแหงสิ่งนี้ สิ่งนี้จึงเกิดขึ้น เพราะสิ่งนี้ไมมี สิ่งนี้จึงไมมี เพราะความดับไปแหงสิ่งนี้สิ่งนี้จึงดับไป
ดังนั้นจึงไมมีสัตว บุคคล ตัวตน เราเขา จะมีเพียงแตการเกิดขึ้นของเหตุปจจัยตาง ๆ
เทานั้น (เมื่อกรรมเกิดขึ้นแลว คนสวนมากที่ไมไดศึกษาพุทธวจนอยางถองแทจนเขาใจ

จะตองวิ่งหาวิธีแกกรรมตามแบบที่นิยมกันโดยทั่วไป ซึ่งมีหลากหลายวิธี แลวแตใครจะคิดขึ้นมา
คิดมาแลวก็แตกลูกแตกหลานไปจนหาตนตอไมเจอ เรียกวาลงรายละเอียดตามแตละสํานัก
คิดคนขึ้น นับตั้งแตรดนํ้ามนต สวดออนวอนขอจากเทพ บังสุกุลเปนบังสุกุลตาย หรือลงไป
นอนในโลงสมมติวาตายแลว พอเกิดใหมก็จะแกกรรมไดหมด สารพัดวิธีที่จะแกกรรม - ผูเขียน) แตใน
หลักพุทธศาสนานั้น วิธีแกกรรมที่ถูกตองที่สุดคือ การปฏิบัติตามอริยมรรคมีองคแปดนั่นคือ
สัมมาทิฏฐิ ความเห็นชอบ สัมมาสังกัปปะ ความดําริชอบ

สัมมาวาจา การพูดจาชอบ สัมมากัมมันตะ การทํางานชอบ
สัมมาอาชีวะ การเลี้ยงชีวิตชอบ สัมมาวายามะ ความเพียรชอบ
สัมมาสติ ความระลึกชอบ สัมมาสมาธิ ความตั้งใจมั่นชอบ
ซึ่งรวมแลวคือ ศีล สมาธิ และปญญา

สุรุปแลวัคําสุอนขององคสุมเดิ์็จพระสุัมมาสุัมพุที่ธเจาคือ กรรมนั้นเก์ดิ์จากผัสุสุะ
ซ่�งเปนปจจัยใหเก์ดิ์เวัที่นาและเวัที่นาที่ําใหเก์ดิ์ตัณหา ฯลฯ ตามวังรอบปฏ์จจสุมุปบาที่
พระตถาคตตรัสุกับ พระอุที่าย่วัา

อุที่าย่! เพราะสุ์้นตัณหาจ่งสุ์้นกรรมเพราะสุ์้นกรรมจ่งสุ์้นทีุ่กขดิ์วัยประการดิ์ังน่้แล