Page 63 - engrdeptมิย66.indd

นิตยสารทหารชาง 63

ขึ้นลําบากอากาศหนาวเย็นตลอดป ถํ้าที่เทลซิลพาโม อยูกวางยาวแค ๑๐ ฟุต พื้นขรุขระไมเรียบ

ไมสามารถจะนอนไดอยางปกติ ตองกึ่งนั่งกึ่งนอนไมมีความสะดวกสบายแมแตนอย แตผูแสวงหา
ทางพนทุกขก็อยูได อาหารที่รับประทาน จะมีคนมาสงเปนครั้งคราว เปนอาหารแหงเวลาจะกินตอง
เติมนํ้า เพื่อใหอาหารนิ่ม วันหนึ่งฉันครั้งเดียวเวลา ๑๒.๐๐
เวลาออกจากถํ้าก็เฉพาะไปหานํ้ามาเติมใสภาชนะไว เพื่อจะ
ใชดื่มและตมเอาไวสรางความอบอุนแกรางกายเทานั้น
ถาไมมีความจําเปนจะไมออกจากถํ้า การทําสมาธิวิปสสนา
ขั้นอุกฤษฏ ตามหลักนิยมของทิเบตจะใชเวลา ๓ ป ๓ เดือน

๓ วัน แตเทลซิลพาโมปฏิบัติอยูคนเดียวทามกลางความ
หนาวเหน็บ อางวาง โดดเดี่ยวทรมานถึง ๑๒ ป มีคนในคณะ
ถามวา อยูคนเดียวไมรูสึกเหงาบางหรือ เธอตอบวา สมาธิวิปสสนาและฉันทะเปนเพื่อนของจิตใจ
ไดดีกวาเพื่อนที่เปนมนุษย พระจากไทยถามวา วันหนึ่งปฏิบัติธรรมกี่ชั่วโมง เธอบอกวา วันหนึ่ง
เริ่มทําสมาธิตั้งแตตี ๓ ถึง ๕ ทุม โดยแบงระยะออกเปนชวงๆ ชวงละ ๓ ชั่วโมง เธอเพิ่มเติม
อีกวาการกระทําอยางนี้ ทําใหจิตใจไมวาวุน หลวงพอพุทธทาสก็พูดไววา ถารางกายวุนจิตจะวาง
ถารางกายวางจิตจะวุน ทานผูรูไดประพันธไวอยางไพเราะวา
วิปสสนา กรรมฐานงานดูจิต
เหมือนมีมิตรคอยเตือนเพื่อนคอยชี้

กําหนดรูยิ่งรูทางจิตจร
จะยืนเดินนั่งนอนสํารวมตน
ถํ้าที่เทลซิลพาโมเขาปฏิบัติธรรมอยูรัฐเดียวกับดรัมซาลาที่ประทับของทะไลลามะ ใกลกับ
ซิมลา สถานที่เรียนหนังสือชั้นมัธยมนางอินธิรา คานธี เทลซิลพาโมปฏิบัติธรรมยังไมครบกําหนด
๑๒ ปบริบูรณ ตองลงจากถํ้า เพราะตํารวจอินเดียไปตามตัวสาเหตุก็เพราะวาวีซาหมดอายุ
เนื่องจากเวลา ๑๒ ป เธอไมเคยตอวีซาเลย เมื่อดําเนินการเรื่องวีซาเรียบรอยแลวก็กลับขึ้นถํ้า
ดําเนินการในสิ่งที่ไดตั้งปณิธานไวครบ ๑๒ ป หวงเวลาที่ครบ ๑๒ ป ทานทะไลลามะ ประมุข

ของชาวทิเบตแนะนําเทลซิลพาโม วาควรออกจากถํ้าไปสัมผัสโลกภายนอกบาง การอยูคนเดียว
ในโลกแหงความวิเวกนั้นไมยากเทากับการตอสูกับความวุนวายของโลกภายนอก คนที่อยูในที่
วิเวกนาน ๆ เมื่อออกมาเจอเหตุการณภายนอกและสังคมที่โกลาหลจะทําใหสติแตก เพราะรับอารมณ
ไมทัน ทําใจไมไดกับสิ่งเหลานั้น ๆ
แตสําหรับสามเณรี เทลซิลพาโม เขาไมหวั่นไหวตออารมณที่มารบกวนเลยทั้งนั้นก็เพราะ
ฉันทะในการแสวงหาทางพนทุกขสูงยิ่งมากดวยขันติ ยากที่จะหาคนกลาหาญดวยใจที่เด็ดเดี่ยว
อยางนี้ ในสภาวะโลกที่เต็มไปดวยสิ่งยั่วยวนชวนใหลุมหลงในทุกสถานที่และทุกโอกาส
หวังเวัลาที่่�จ์ตสุงบ เที่ลซ์ลพาโม น่กขอบคุณพระพุที่ธศาสุนา ที่่�ที่ําใหเธอไดิ์ปฏ์บัต์สุ์�งที่่�
คนจํานวันมากมองไมเห็นคุณคา เธอหลงเสุนหถํ้าเล็กๆ แหงน่้ที่่�ไมสุะดิ์วักสุบาย แตม่มนตขลังที่ําใหอยู

แลวัไมรูจักเบื�อ เธอบอกตัวัเองวัา ถาเราอยูสุบาย เราจะต์ดิ์กับดิ์ักของวััฏฏะอยางมืดิ์บอดิ์ไปอ่กนาน
แสุนนาน สุถานที่่�ไมสุะดิ์วักสุบายน่้แหละ เปนสุถานที่่�เหมาะแกการปฏ์บัต์เพื�อที่ําลายก์เลสุใหเบาบางลงไดิ์
เปนสุถานที่่�ยอวััฏฏะใหสุั้นเหมาะแกการอบรมปญญาใหเจร์ญย์�ง ๆ ข่้นไปตามแนวัที่างมรรควั์ธ่ฯ